Kara Sevda Şiiri - Dilek Doğan

Bakamam gözlerine,
Korkarım kaybolmaktan...
Derin kuyular, çıkmaz sokaklar gibi bakışların.
Dipsiz uçurumlar gibi...

Bakamam gözlerine,
Korkarım erimekten,
Bakışlarının güneşten çalınmış sıcağında.

Ateşe aşık olmuş pervaneler gibi,
Yanıvermekten korkarım,
Giremem çemberine....

Ulaşamam sana,
Sevemem seni,
Bir arpa boyukadar yakın,
Fizan kadar uzaksın bana.
Elimi uzatsam tutabilirim,
Ama,
Uzatamam elimi.
Korkarım....
Bir serapcasına yok oluversinsin diye.

Sırça bir sarayın içinde,
Gün yüzünü görmeden büyüyen,
Bir prenses gibi...
Büyütüm aşkını, kalbimde.
Ömür boyu orada kalmaya mahkum ederek,
Zindan karası gecelerden daha kara bir sevdayı,
Bir hançer gibisapladım sineme..
İliklerime, kemiklerime işlemiş bir aşk bu,
Kopmaz, kopamaz benden...

Söyleyemem kimselere,
Anlatamam, sana bile.
Paylaşırsam yok olur,
Günyüzüne çıkarsa ölür.
Biter...

Ama;
Bitmeyecek.
Ömrümce yaşatacağım onu,
Göremesem de yüzünü,
Duyamasam da sesini,
Aşılmaz yollar,
Çok uzun yıllarda girse aramıza,
Bu sevda yaşayacak....
Zerrelerime işleyen bu kara renkli görünmez varlık,
Ben yaşadıkça yaşayacak....

Bunu sen bile bilmeyeceksin....