Kara Sevda Şiiri - Eda Sönmez

Ey sevgili
Duyar mısın tulumun yürek yakan feryadını
Aşığına olan hasretini çığlık çığlığa haykırışını
Karadeniz'in hırçın dalgalarını
Denizin, çayın ve de saçlarımın karasını görmez mi gözlerin
Fırtınalar biçiyorum
Yüreğimde hasat vakti bir hengame
Gökgürültüsü senfonisi eşlik ediyor
Bu şölen ötesi gösteriye
Üç noktanın sonsuzluğunu ekiyorum sevda tarlasına
Evvelim SEN
Ahirim SEN
Gördüğüm SEN
Duyduğum SEN
Sustuğum SEN
Susadığım SEN
Şimşekler çakıyor noktalarımın üzerine
Ne soru işaretlerine yer var
Ne de bir ünlemin hayret verici çizgileri değiyor gönül bahçeme
Bereketine bereket katıyor
Kemençenin telleriyle türküler söyleyen kızıl tüylü Ceylan
Bakışı SEN
Gülüşü SEN
Öpüşü SEN
Issız bir adanın yalçın kayalarını okşayan asi dalgalar
Haykırıyorum arzın ve arşın kürsüleri üzerinden
Yol oluyor gözlerimden yüreğine Zigananın geçit vermez vadileri
Yeşilin en büyülü haliyle seviyorum seni
Mavinin en aşk tonuyla seviyorum
Çayın en karası
Canımın en canıyla seviyorum seni...

Çeçen kızı Sâre Eda ✍🏻