Kara Sevda Şiiri - Nilgün Pakyıldız

Bir asır geçti,
Gençliğimin üstünden.
Kara sevda olup,
Çöllerde süründüm.
Çölde serap olsan,
Alamaz kimse elimden.
Baş koydum bu yollara
Ben,sinemi çürüttüm.

İçtim aşk şarabından,
Habersizim kendimden.
Bir an için,
Efkara geldimde güldüm.
Başım duman,
Ayrılığım yardan ve serden.
Kapkara,dipsiz,
Aşk kuyusuna düştüm.

Beklerim,
Haber yok ötelerin ötesinden.
Yorgun akşamlardan arta kalan
Ümitler ile arar dururum seni hergün.
Duymaz oldum sesleri,
Korkarım nefesimden.
Terketti ümitte beni,
Ondan koptuğum gün öldüm.