Kara Saçlı Kız ve Rüzgar

Eski Zaman Şairi
3

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kara Saçlı Kız ve Rüzgar

Rüzgar, çağırdı kızı,
Düştü rüzgarın peşine.
Posası çıkarılmış gençliğini
Eteklerinde sürüyerek...
Bir avuç kum tanesi ömür
Süzüldü parmaklarının arasından
Bomboş ellerle
Gökyüzüne bakarken...
Geriye bir şey bırakmamanın acısını
Hissetti yüreğinden.
Kara saçlarına, tutam tutam aklar düştü
Yüzünde zamanın yarası
Derin çizgiler...
Kahkahaları, boğuk bir iniltiye döndü
Çiçekli entarileri çıkarıp
Kara eyinler giyindi,
Ruhu çırpınmadaydı habire
Rüzgar sakinleştiriyordu onu
Dövüyor dövüyor,
Acımasızca dövüyordu ruhunu rüzgar.
Çocukluğu ayaklar altında ezilirken
Dövüyor, dövüyor dövüyordu, onu rüzgar.
Hiç kimsenin anlamadığını anlıyordu rüzgar,
Hiç kimsenin bilmediğini biliyordu rüzgar.
Kimi zaman ağıtlar yakardı gençliğine
Yağmurları peşinden sürükleyerek.
Kimi zamanda
Nereye eseceği belli olmazdı
Adı üstünde
Deli Rüzgar

Eski Zaman Şairi
Kayıt Tarihi : 18.9.2006 20:12:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Eski Zaman Şairi