Sen giderken
dönerdi kuşlar
dinerdi bütün yağışlar
sanma ki ardında kar yağmur bora
sanma ki ardından düşerdim yola
sen giderken
dönerdi kuşlar
niyedir bilmem ki düştün yollara
hadi git git te kendini ara
sen giderken
erkenden ağarırdı saçlar
bir tutam siyah saç alnımda kakül
senden hatıra
sen giderken deniz küserdi
batardı güneş
bir ağıt yükselirdi dağların doruklarından
güne eş
sen giderken
mevsim hep bahardı
sen giderken
dönerdi kuşlar
şimdi içim rahat
her yanım tenha
şimdi kafam dinç
kalbim de reha
ister kal oralarda
dönme bir daha
Yüksel Nimet Apel
11/Şubat/2015/Çarşamba/Ankara
Kayıt Tarihi : 11.2.2015 09:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/11/kara-percemlim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!