Kara özlerin Şiiri - Kemal Berk

Sarılıp kalmıştın dünyanın hep malına
Niyeyse doymuyor kara kuru gözlerin
Göz diktin günlerce her gün elin malına
Mal mülkü görünce Hakk görmez kara gözlerin

Yiyenler yedikçe, doymaz oldu yalana
Benzedi niyeyse özendi firavuna
Karnı dosyada, gözü doymaz el malına
Geceler uykusuz kaldı kara gözlerin

Biriktirdi Karun kadar yığsan malı da
İnsafsız zalimi örnek alıp dursa da
Habili öldüren katil Kabil olsa da
Bir karış toprağa diktin kara gözlerin

Ezerken silindir gibi bey paşa oldu
Dik duran yiğidi gördün yüz rengin soldu
Tilkiye benzedin, yürek hileyle doldu
Her yerde farklı döner oldu kara gözlerin

Gözü doymayan da hiç olur mu bir huzur
Arıyor insanda hemen her gün bir kusur
Bulacak belayı bir den çıkacak zuhur
Bataklık içinde bakar kara gözleri

Kül özü Kemal’e ermek ister burada
Kimse kaçamıyor herkes bilir sırada
Üç günlük dünyanız varsı kalsın şurada
Hakkı bilemeyen ağlar kara gözleri

Kemal’eren/Kemal BERK