Kopuzunla, sözünle savaştın
Bir ömrünü Türklüğüne adadın,
Yakındın, çırpındın, tutuştun, yandın
Savaş zamanı geldi, kelıcı eline aldın.
Savaşa giderken sırtında asılıydı kopuzun,
Ney Nehrine varınca, kopuzunla savaşıyordun,
Sen ölsende yaşar kalplarde kahramanlığın,
Yeryüzünde iz bırakır, senin eşsiz ozanlığın.
Gök çöksede, yer delinse de,
Vazgeçmedin davandan,
Rahat uyu Kara Ozanım,
Övünç duyarım kahramanlığndan,
Allah seni nur içinde yatırsın,
Bakarsın sende birgün yeniden yaratılırsın...
Kayıt Tarihi : 24.9.2005 13:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/24/kara-ozan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!