Kara Orman Şiiri - Onur Yiğit Aras

Kara ormanın içinde yol ayrımına geldim.
Ne yazık ki her iki yoldan da gidemezdim.
Yalnız bir yolcuydum, öylece durdum.
Bu yolun ötelerine doğru bakındım kaldım.

Kara orman içine çekercesine,
Güzelliğiyle büyülüyordu beni.
Ne yazıkki her iki yoldan da gidemezdim.
Bu yolun ötelerine doğru bakındım kaldım.

Kara orman gidilip dönülmeyen yoldu.
Ben sana döndüm gök.
Nefesim yettiğince yaşamaya döndüm.
Bu yolun ötelerine doğru bakındım kaldım...