Kara Ölüm Destanı Şiiri - Halil İbrahim ...

Soma'da yitip giden canların anısına.

Ey millet orada mısınız
Biz öldük farkında mısınız
Bir tatlı uykuda mısınız
Öldük biz farkında mısınız

Kaldık madenin derununda
Kömürün kara çamurunda
Kim bilir kimin umurunda
Öldük biz farkında mısınız

Girdik kömürün ocağına
Düştük ateşin tuzağına
Koştuk ecelin kucağına
Öldük biz farkında mısınız

O kapkaranlık kuytularda
Zehirle dolan kuyularda
Nefes aradık borularda
Öldük biz farkında mısınız

Yüzlerceydik can arkadaştık
Baba oğul ikiz gardaştık
Ne oldu bize nerde şaştık
Öldük biz farkında mısınız

Taşralımız var yerlimiz var
Bekârımız var evlimiz var
Ana baba iyalimiz var
Öldük biz farkında mısınız

İş aş diye toplaşıp geldik
Kara ini evimiz bildik
Canlı canlı kabire girdik
Öldük biz farkında mısınız

Yüzler kara gözler kırmızı
Taştan çıkardık rızkımızı
Helal etmeyiz hakkımızı
Öldük biz farkında mısınız

Bozuk çıktı maskelerimiz
Duman doldu ciğerlerimiz
Yetim kaldı bebelerimiz
Öldük biz farkında mısınız

Dizin döver babalarımız
Feryat figan analarımız
Sıra sıra mezarlarımız
Öldük biz farkında mısınız

Herkes geldi sanki davetli
Soma'daydı cümle devletli
Yitince mi olduk kıymetli
Öldük biz farkında mısınız

Çıkaralım da şu çizmeyi
Kirletmeyelim ak sedyeyi
Var mı böyle saflık örneği
Öldük biz farkında mısınız

Deler ki bu eceli kaza
Fıtratında var akla seza
Sebepdarlara yok mu ceza
Öldük biz farkında mısınız

Halil'in de yandı yüreği
Gidenlere rahmet dileği
Cennet şehitlerin tüneği
Yittiler farkında mısınız

(Didim, Mayıs 2014)