Kara Ok Şiiri - Bahri Yıldırım

KARA OK
Bir küçücük çocuğun
Gizemli bakışlarındaydım kendimce
Bütün gece hem de
Masum gülüşlerle anmak isterdim adını
Dudaklarıma kanadı
Yüreğime sapladığın hançer
Sustum..
xxxxxxxxxxxxxx
Bir küçük serçenin
Soğuğa karşı direnişindeki onurla
Çalacaktım kapını
Yanmak istiyordum avuçlarında
Ellerime kanadı
dudaklarıma kopyaladığın hüzün
Pustum..
xxxxxxxx
Kaderine boyun eğ der yalnızlığım
Direnişlerdeyken sol yanım
Baş eğmedim riyaya
Seni sevdim delice
Taştım…
xxxxxxxxxxxx
Haykırsam çığ düşerdi
Aşk yolunda ellerime
Kurtuluş mu kaçışmak?
Bu kadar sevdim derken hem de
Yanıtsız sorular altında
Ezim ezim ezilirken yüreğim
Kendimle savaştım,sabaha kadar
Anladım, benmişim mağlup!
Düştüm,yenildim yiğitliğime

Oysa………
Yiğidi bıçak kesmez
Bir acı sözmüş yıkan
Kara ok bir kabus
Kara ok,bir deli öfke
Kara ok,bir büyük ihanet

Ve kara ok:Mistik bir yalanmış
Sensizlikten ibaret
Uyuştum
Sustum…
-xxxxxxxxx
Şimdi duvarın öte yüzüne düşer gölgem
Sesim orada yankılanır
Çığlık çığlığadır orada martılar
Orada vurulur yavru ceylanlar
Sessizce ağlar,
Kanadı kırılmış bir küçük serçe
İki damla yaşla ölüm gelir kapıya
Yüreğim onlara mezar
Kaybolmuştum
-xxxxxxxx

Kanserli düşler başlar
Her umut kırığında
Hüzün büyür kucağımda
Yaşam germiş gereceği kadar
Üzerimize dönük sensizliğin okları
Şaştım…Her şey sensizliğim yüzünden
Anladım……

Sonunda..
Kapkara bir ok sapladın sineme
Çıkaramadım ne yaptımsa
Oluk oluk dökülür gözlerimden
Bir kara sevda yarasıdır
İçin için kanayan
Anlatamadım

Ne olurdu sanki; Seni sevdim derken
Öğrenebilmiş olsaydın özlemin ne olduğunu
Beklemenin gizemini yaşasaydın her saniye
Heyecanını duyabilseydin özlenenin
Bilebilseydin ne kadar sevdiğimi
Tüm kara oklar havada erirdi