Kalmamış belli sende ne akıl, ne de kafa
Durmadan gülüyorsun duyduğun söze lafa.
Delirdin mi yoksa sen benzersin deli, safa?
Bir konuşup, bin dinle, gülme Kara Mustafa.
Çok yardımlar dağıttın gitti bak hepsi boşa
Yaptıkların çok ayıp gitmiyor inan hoşa.
Pişman olursun bir gün aklın gelince başa
El aleme kul köle, olma Kara Mustafa!
Hani hem devlet idin, hani hem de sen kasa?
Paran mı bitti yoksa boşalmış senin masa?
Bir gün seni öldürür bu heyecan, bu tasa
Pişman olup başını yolma Kara Mustafa!
Boşa bağırdın durdun, yazık boşa uğraştın
Haddini bilmez oldun, hem de çizmeyi aştın,
Gerçeği görmez gözün nasıl düz yolda şaştın?
Böyle boş hayallere dalma Kara Mustafa!
Sana anlattım durdum artık sözüm kalmadı.
Kulağın sağır mı ne, hiç faydası olmadı.
Kim kötülük etti de belasını bulmadı
Belanı benden bulma, bulma Kara Mustafa!
Durmuş YIĞMAN
Durmuş YığmanKayıt Tarihi : 8.12.2014 18:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!