Kara Mum Şiiri - Burakcan Abay

Hissetmemek
Gerçeği ve mutlağı,
Kudretle yoğrulan hakikati.

Sırt çevirmek
Yeni umutlara ve doğacak güne
Yaşamaktan insan olmaya yontulmak.

İnsan ne ki?
Bir kalp, gerisi hep et kemik.
Kıblen kalbinse nasıl yaşarsın,
Ufacık aklınla?

Zor, gerçekten zor
Hiçbir eşya, hiçbir insan kıramaz bu zorluğu
Üstüne üstlük, onlara da nefret duyuyorum
Çünkü, hepsi birer anıdan ibaret.

Hayat da öyle.
Bir kaç güzel anı,
Bir fotoğraf albümü, bir eşya koleksiyonu.
Mutluluğa inanmıyorum artık

Ne ailecek yenen bir akşam yemeğine
Ne hektarlarca üzüm bağına
Ne bir kadeh şaraba
Ne de bir kadına...