Gözlerinde huzur buluyordum senin
Şimdi ise çöktü kara Melek gibi hasretin
Nereye baksam sen nereye baksam suretin
Bir sözlerin kaldı geriye birde yanımdan ayırmadığım resmin
Ne yapsın bu kalbim kader ağlarını örünce
Çıkacak gibi olurdu ya kalbim gözlerini görünce
Anlamıyor ve dinlemiyor kalp bir kere sevince
Ölmek neymiş anladım sende bırakıp gidince
Bırakmayacaktık ellerimizi ölünceye dek
Hani o kadındın beni herşeyden çok sevecek
Ama ben sözümü tuttum seni kalbime gömerek
Bir kumu ben attım diğerini de sen bak hayat hakketen müşterek
Kayıt Tarihi : 16.4.2017 23:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Vefasız aşk
![Mütavazi Şiirbaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/16/kara-melek-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!