Kara Meleğim Şiiri - Mehmet Kırlı

İki ekim sabahıydı, gönlümüzdeki deprem
Sen Aslı oldun birden, bende inan bir Kerem
Yanan Yürek olunca, ben bu acıyı çooook çok çekerem
Çekelim bakalım acıları,benim Kara meleğim

Bir bilsen içimi, sana neleeer neler haykırır
Yanar kükrer gönlüm,ama seninle Şavkarır
Gündüzleri görsemde, gecelerim yastadır
Sensiz sabah olmuyor, benim benim Kara meleğim

Gülmekte,giymekte,valah sana yakışır
sevmek sevilmekte, billah sana yakışır
Bizi birlikte görenler, gıptayla bakışır
Sevenleri ayıran Kara Toprak olsun Meleğim

Seni sevdim bir kere,senden vazgeçemem
Tüm güzeller dizilsede, bir başkasını seçemem
Tak etti ayrılık canıma,daha fazlasını çekemem
Sensin Benim Muradım, benim Kara meleğim

Yazarken çırpınır Karam, karam diye yüreğim
Sana Kavuşup eş,inan eş olmaktır emelim
Verdiğin o söz varya, canım! herşeyimle Seninim!
Ayrılık birgün biter, Benim olursun Meleğim

Sevmek sevilmek, insanlar, hep bunu ister
Ama düştümü kalbine, yanar yakar kül eder
Sevdiğim güzelim Ahhhh Ah sendeki şu Gözler
Gülsün ömür boyu emi benim Kara meleğim