Kara Mehmet Şiiri - Salim Erben

Kara Mehmet Derlerdi Adına

Pusulası yitik dağcılar gibi
Uçurumun kıyısında durmuş
Tökezlesek düşecektik
Yol bilmez bel bilmez
İpe sapa hiç gelmezdik
Yer kırşehir iş ali fakı
Gözümüz kara başımız dikti
Ne köprüler kurmuştuk
Bir kalpten bir kalbe
Hesapsızca kitapsızca
Bitti tükendi yıllarımız
Çalıştık çabaladık yorulduk
Hasta olduk söyleyemedik
Vurduk sigaranın gözüne
Can sıkıntısı,efkar bildik
Ekmeği alın teriyle yedik
Umudu gözü yaşlı bıraktık
Tatlı tuzlu acıları
Meze yaptık türkülere söyledik
Dağlar inler kargalar dinledi
Çocuktuk hep güler eğlenirdik
Aynı havayı solur
Aynı sudan içerdik
Bir kaşıkla
Bir tabaktan yerdik yemeği
Beraber ağladık beraber güldük
Bana hep çarıksız derdin
Allah seni rahmet etsin,
Bu dünya fani gelen kalmıyor
Giden geri dönmüyor
Şimdi memet de gitti
Hem delikanlı hem yiğitti
Yatak yorgan sermiştik
Biz seninle kırşehir de
Her sabah kurulu saat gibiydik
Her akşam güler eğlenirdik
Gökçe dermiştik sıcak yurtta
Ah be memet
Yattığın yer Olsun cennet
Tatsız tuzsuz sensiz bu memleket
Çileli ömür çileli bu gurbet
Kabirin nur olsun
Sen ettik allaha amanet