Kara Masal Şiiri - Sinan Erdoğan

Suçlayacak beni biliyorum benliğim
Sana olan sitemimin son sözleridir bu dizeler
Martıların kanatları yorgun yüklerimden
Yüreğine ayaz vurmuş bir balıkçı kuşu gibiyim
Sırtında Kamburumu taşır anılar benden habersiz
Rüyanda gördüğün o ben değilim biliyormusun?
Yaralı baykuş kanadını kartala yoldurur dostelinden
Zamansız isyankarlar doldurmuş alanları yanıyor güller
Kalbinden geçen isyan güllerini yakacak elinle büyüttüğün dikenler
İnsafa gelmez inatçı bülbül diline gem vurulmuş nafile
Susturamazsın ki içindeki sesi gümbür gümbür
Ağlayacak zaman içinde bıraktığın yetim melekler
Sana dönecek unuttuğun yeminler azap içinde
Vurduğun her söz kurşunsuz vuracak seni
Södürdüğün her mum umutsuzluğunu yakacak senden habersiz
Yaktığın yıkıntılar içinde yıkılacaksın gün ortası
Geceyi beklemeyecek yıldızlar yanacak bir bir içinde
Soramayacaksın yandığın günahlarını yıldızlara
İsyan ettiğin gün yanacak içinde söndürdüğün her ateş
Aklına düşeceğim yüreksiz aslanlarımla yeniden
Ben almayacağım bıraktığın yerden güllerimi
Başka Yüzleri yama ağlayan yüreğinin karanlık odalarına
Ben yokum artık sonu olmayan bu kara masalda...