KARA’LİÇEM
Donmuş merhametimin güneşi
Seni sadece sevmiştim
Dünya güzeli değildin
Çirkin karam karaliçem
Huzur limanım kuytum
Issız karanlıklarımın ışığı
Umutlar içinde bekleyen
Sevimli balıklı kızım
Sabahlarımın huzuru neşesi
Akşamlarımın güveni sultanı
Gecelerimin nurani perisi
Çirkin karam karaliçem
Küsmelerine bile hayranım
Hele ki yalancılık oynarken
Darılmalarıma dayanamayan
Çirkin karam karaliçem
Saklardın gözyaşlarını ben için
Görünce dayanamam diye
Yüreğim damla olmasın isterdin
Sadece seni severdim karaliçem
Geçmezdi bensiz bir lokma
Gün zindandı bensiz sana
Akşamlar gün olurdu benle
Çirkin karam karaliçem
Bakmasın isterdin kimseler
Sen gibi senden gayrı
Dayanamazdın nazarıma
Nazarımdın karalı çirkinim
Ölüme eyvallah etmedim de
Lakin sen büktün boynumu
“Merhamet ey cellât” lafzında
Çözüldüm, dağıldım karaliçem
13.02.2015 - 23.48
Ankara Evim
Kayıt Tarihi : 13.2.2015 23:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!