Bugünkü yolculuğumda sisli bir yoldayım,
Öyle karanlık ki ne önümü,ne kendimi görüyorum,
Kaptırdım kendimi öylece yollara,
Ne ışık var ne yaradan ,
Yalnızım ben kimsesiz ,
Orada öylece yürüyorum ,
Sanki kafamın içindeki duman misali ,
Daldım gecenin serinliğine ,
Tenimi okşayan rüzgarla beraber ,
Nerede kaldım,ah bilmem ki,
Gidiyorum işte öylece ,
Ne kafamda bir yer var ne de gidebileceğim,
Kaçıyorum öylece hem kendimden hem düşlerimden,
Hayatımda öyle bir kara leke var ki,göğsümde tıkalı,
Tek bir umut ışığına ihtiyacım var nerede,
Ve bir ses, gökteyim...
Kayıt Tarihi : 4.1.2021 22:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İfadeye bayıldım
Tebrikler
Ne zaman, nerede...
Hangi halde...
Ancak kendi bilir...
Çözümsüzlük bile kendi içindedir...
Çözer, bir gün..
Tebrikler Su Hanım..
TÜM YORUMLAR (2)