-Kara-lama... Şiiri - Değer Ulaş Turan

Kapkara bir su akıyor hala,
Güneşine küskün dağların eteklerinden.
Derin bir ayrılık,
Boğulur bu karanlık suda.
Hasretin derin
Ve bilmesin kimselerin.

Sarılmalar sıcak değil artık
Vedaların seremonisinde.
Hep serin…
Ve senin.
Ve benim.

Sevdamızın yeline savrulup giden
Ve uzayan yolların seferinde
Bırakıp gidişlerin…

Dağları seyredersin,
Nehirler akar hüznüne.
Hatırana ovaları serer
Yeşil bir okyanus olur
Akar gider gözlerin.

Hüznüne dalar düşlerin
Düşlerinde bir cam buğusu
O kadar…

Yağmur yağar,
Sen seyredersin.
Gözlerinden akan yaşı,
Bile bile yine sen silersin.

Düşen her damla bir yaprak olur
Yazabildiğim;
Kara bir gece,
Yazgısı kara…

Hangi elinle tutsan bulaşır sana
Cümlesi kara.

Bir hikâye olur
Anlattığım niceleri gibi.
İçindeki sevdayı
Bir yolculuğa sarıp,
Gidersin
Gidişlerin, kara.

Ve umutsuz bir uyanış olur
Ardına bıraktığın acılarındır
Sebebinde yine aynı yazgı

Bir hikâye yaşarsın
Ve ben yazarım
Karaları.
Kavuşmak için kaçtığın o kahramana.