heran aklığına karalar düşüyor kağıtların.
ne yazdığını, çizdiğini bilmeyen insanların kalemleriyle.
kah dalgın bakışların vurdumduymazlığıyla uzanıyor eller kaleme,
kah işe yaramazlığın, boşluğun, sıkıntının...
veyahut,
utangaclıgın alameti oluyor karalamalar.
karalar bağlıyor, ak kağıtlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
