giderken
korkmadım
açık bıraktığın karanlıktan
daha uzun bir süre
korkmayacağım
saydam boşluk
sarıp sarmalıyor bedenimi
seni ne zaman düşünsem birdenbire
sanırım sadece o biliyor kimliğimizi
seni ne zaman düşünsem
uçuşuyor binlerce ateş böceği
arkalarında kanat bırakmaya havalanan
ateş dudaklı kelebeklerim
dudaklarında takılıyor gözlerim
sırılsıklam ağlıyor avuçlarım
bir zelzeledir geliveriyor
sahipsiz bedenime
acısız
acımasız
kızgın
yalnızlığıyla
kıraç
yangın bir yar
yüreğim
üstünü örtüyor
kurşundan agır
ince perde gibi
suskunluğu bir lav
eriyor
pamuk şekeri aşklarım
gülümsüyor
yıkıntıyı bilmez tanrılarım
giderken
korkmadım
açık bıraktığın karanlıktan
uzun bir süre daha
korkmayacağım
Kayıt Tarihi : 20.4.2004 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Sadık Softa
TÜM YORUMLAR (10)