Nevzat Üstün'ü Andıkça
Karanlık bulutlar büyüyüp gökyüzünde
yürüyor üstümüze üstümüze
alıcı kuşlar gibi
sindirip çocuk düşlerimizi
yağmalayan -kara koncoloslar-
çağırırlar yeni yeni ölüm biçimlerini
ve yalnızlığı olsun bize bırakmazlar
bize bırakmazlar
ne ölüme bulanmamış sevgiyi
ne de sonsuz mavi bir çizgi
kalsa kalsa
törenlerden fırlamış kimlikler
ya da göğün denizin eskisi.
1984 / İstanbul
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 08:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!