Kara, Kızıl, Yeşiller Şiiri - Özcan İşler

Irk, toplum, din maskeli;
'Tarih' diyen, 'mit' diyen,
Duyguları sömüren.
'Ekmek' diyen, 'öç' diyen,
Emeklerden semiren.
'Cennet cehennem' diyen,
İnançları kemiren.
Kara, kızıl, yeşiller,
Birer şer tanrısından
Başka birşey değiller.

Bir rüzgarın önünde,
Başak gibi başeğen,
Kullarının yanında;
Korkulan, çekinilen,
O'na mutlak uyulan.
Birer şer tanrısından,
Başka birşey değiller,
Kara, kızıl, yeşiller.

İnsan, cennet düşlerken;
Ruh çölü, put ormanı,
Zakkum kozalakları,
Deccal silüetleri,
Karartır ufukları.
Açılır birer birer,
Cehennem çiçekleri.
Birbirinden ağdırmaz,
Ağdırmaz zulümleri.
Kara, kızıl, yeşiller,
Birer şer tanrısından,
Başka birşey değiller.