Kara Kıtanın Çocukları!
Ortada tek tencere, içinde çorba,
Bunlar kara kıtanın, beyaz gözleri,
Bedenleri açıkta, yırtıkça urba,
Bu canlar kâinatın, siyah nazları!
Elinde neler var ki, karın doyursun,
İnfak ederek ver ki, her an övünsün,
Cömert elini ser ki, cana duyursun,
Karınları doyunca, güler yüzleri!
Yiyecek gıdası yok, içecek suyu,
Harap köyü semtleri, ezilmiş boyu,
Böyle yaratmış Allah, siyahtır soyu,
Vicdanları tertemiz, tatlı sözleri!
Yıllarca sömürüldü, hain ellerle,
Esir oldu dövüldü, kötü dillerle,
Ülkesinden kovuldu, batıl yollarla,
Özgürlüğü gitse de, kaldı özleri!
Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 12 Mayıs 2020
Kayıt Tarihi : 15.5.2020 10:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!