Kara kışlar tutmuş yüreğim de üşüyen kar taneleri...
En derin, en hoyrat, en yanık ağıtlarla uğurluyorum seni...
Hangi vedaya kalksa yanıyor elim...
Hangi hoşçakal'a yeltensem sana çarpıyor...
Unutulmuş şarkıların uğultuları kulaklarımda, sesim de soğuk ninniler
Avuturum beni, uyuturum beni, kandırırım beni...
Hani belki bir ihtimal sevmiştir derim...
Ben sende kayboldum bir kez yar...Artık kimsede bulunamam...
Kayıt Tarihi : 28.10.2015 14:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
DÜŞÜNCESİZ PRENS
