Kara Kışın Gayrimeşru Çocuğu

Bir elim deryada,
Deli divane
Mavi dalgası
Deruni yüceliği
Mısra mısra dizeleriyle
İlmik ilmik dokunmuş,
Akdeniz’de.
Bir elimse maşrukta
Gövdesi kızıl,
yelesi koyu
Doru,
yağız kısrak misali
Sıra sıra uzanan
karlı dağlar ardında
zarif yardan

İçinde canlı,
yaşam dolu bir bahar.
Ufukta ölümsüz,
Bengi bir hayat,
Ulu orta, dermeyan.
Coşkuyla cezbolmuş,
Çam yeşili,
dalga dalga bir orman
Her daim yeşil,
taze körpe
Bir ümit,
yitirilmeyen.

Dışarıda sonbahar
Kara kışın gayrimeşru çocuğu
ve evhamlı,
sert rüzgarı.
Kuruyup dökülen ağaç yaprağı
Buğdaysı bir dünya
Koyu kül rengi,
İçimdeyse
Füme bir efkar,
Sineden zihne uzanan.