Kara Kış Oldum Şiiri - Melahat Çetinkaya

Hangi suda yıkasam hüzünlerimi,
Hangi dağın doruğunda kurutsam.
Ve hangi rüzgara desem derdimi,
Vurur düşlerimi bumerang gibi...

Dallarımda çığlık çığlığa kuşlar,
Bir göç mevsiminde umuda uçar.
Ellerim her eylül fırtınasında,
Gözyaşından hazan yaprağı toplar.

Özlem sürgün verir yürek bağımda.
Biçtikçe yeşeren yonca misali.
Her dalış vurgundur aşk deryasına
Gönül ayrılığı seçti seçeli …

Sürgünüm sevdanın tatlı diline,
Hangi lisanla anlatsam derdimi.
Hasretim, sevgili kokan tenine.
Gözlerim yağacak bir bulut şimdi ….

Hazırken aşk için dağlar delmeye
Kuytusunda yaralı bir kuş oldum.
Razıydım vuslatın her bedeline,
Baharı bekleyen kara kış oldum …