Buz tutan yüreğimle birlikte..
Kartopu oynarken içimdeki çocuk…
Üşür pencereme konan,
Serçe de çaresizlik içinde..
Benim doğduğum memleketin
Başkadır kışları,
Bambaşkadır kar yağışları..
Kar beyazsa
Beyaz umutsa
Umut aydınlıksa
Her taraf kesmişse beyaza …
Buza, sise ayaza…
Çaresizlik midir beyaz?
Soğuk mudur demir gibi?
Salkım saçak buz,
Keskin midir kılıç misali?
Yoksa ayaz mıdır beyaz olan? ? ?
Benim doğduğum memlekette, bir saat değil,
Bütün bir mevsim dur durak bilmeden,
Eksilmeden kar yağar …
Oysaki avuçlarımda oyun oynadığım …
Bir topak pamuk yumağıdır kar..
Beyaz olmasına beyaz,
Hem de bembeyaz
Pamuk gibi görünse de,
Aldanmak olmaz …
Yumuşak değil,
Kuru da değil,
Hatta gülle gibi ağır,
Soğuk ve ıslak..
Kapladı işte her yanı,
Beklenen bembeyaz kar.
Sıcağa hasret bedenlere
Adeta buz tanesi yağar..
Tek tek düştükçe mıhlanır yere
Ayaz vurur daralır görüş alanı
Bir korku kaplar
Başlar çetin yaşam kaygıları
Ard arda vurur kamçılar
Karla başlayan tipi..
Darda kalanı boğar…
Pencereden izlemek kadar güzel değil,
Karla birlikte yaşamak..
Benim doğduğum memlekette
Kar yağışıyla başlar,
Dimağları çaresizlik kaplar..
Yangın sadece ateşle olmaz.
Eli sadece ateş de yakmaz.
Birde kar yanığı vardır ki,
İsi pası yok, dumanı tütmez,
Ateşsiz bir kor..
Yanmış soğuktan nice eller ayaklar,
Kangrenden kesilmiş parmaklar,
Dağ taş aşılmaz olur, tutulur yollar engel olur
Benim memleketimde kışlar,
Yaşanan cehennem olur…
Doğada el verir kara.
Yaşayanların beyaz korkusu,
Çaresizlik kaderleri olur..
Bir avuç kar topuyken büyür, büyürde çoğalır
Kopar olduğu yerden
Çağlayan olur kaynar içten içe,
Çığ olur çıldırır,
Ne varsa karşısında,
Katar önüne, siler süpürür götürür,
Nice ocakları söndürür
Ne doğum sancısıyla
Can çekişen ananın,
Ne de yeni doğacak bebenin
Umurundadır karın beyazlığı,
Onların; kayak yapmaları zevkine değil,
Zorunluluktandır bu can pazarında..
Hele birde;
Öğrenmek adına,
Çıktığı okul yolunda,
Çantası koltuğunda,
Can veren öğrencinin,
Katili olur bembeyaz kar…
Nasılda hala salınarak yağar….
Kar beyazdır, ak pak
Hem de bembeyaz
Beyazdır beyaz olmasına
Kar beyazsa
Neden öyleyse adı KARA KIŞ? ? ?
Dağarcık / 06.01.2008 - 01:44
Ferah YılmazKayıt Tarihi : 8.1.2008 16:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim doğduğum memlekette yaşayan insanların kaderi olmuş kara kış.......
çok güzeldi tebrik ederim arkadaşım, kalemine sağlık...
sevgiler..
Bir ege sahilinin insanı yada akdeniz insanı yağdığı gün eriyen karın bembeyaz gelinliğe benzeyen örtüsünden haz duyması elbette güzel. Kar da tabiatın güzel bir yüzü belki ama ege akdeniz yada ılıman iklimin hüküm sürdüğü yerler için. Özde yaşamın zor olduğu, bölgesel kalkınmanın en düşük olduğu sizin memleketlerde Kar bir kabus bir ölüm habercisidir. Çoğunun hayvancılıkla uğraştığı bölgede baharın gecikmesi yüzünden hayvanlarını besleyemediklri için kesmek zorunda kalan aileler bilirim. Kendi yiyecekleri unu lapa yaparak hayvanlarına yediren bu insanları seninde vesilenle saygı ile anıyorum. Yemin ederimki çok ama çok hoş bir çalışma ve çok ince bir tema işlemişsin. Kalemin daim mutluluğun baki olsun. Bu güzel şiire benden tam puan ile başarılarının devamını dilerim.
Saygılarımla
Kardeşiniz
Adnan
Eli sadece ateş de yakmaz.
Bir de kar yanığı vardır ki,
İsi pası yok, dumanı tütmez,
Ateşsiz bir kor.. 'dizeleri beni çok etkiledi.Doğal,yalın....Kolay gelsin.
TÜM YORUMLAR (27)