Toprak üşüyor kara kış, üşütme dostlarımı,
Sevgi titriyor soğukta kaybettim umutlarımı.
Kuşlar tünemiş dallara, savurma dallarını,
Fakir hastalanır yatakta,ısıt buzlarını...
Sema karardı kara kış,çağır bulutlarını,
Çocuk ıslanır sokakta tut çığlıklarını.
Söyle dostlarıma çalsınlar kapımı,
Paylaşırım onlarla sıcak yatağımı...
Güneş doğsun kara kış,sil göz yaşlarını,
Ay kaybolmadan çağır kara bulutlarını.
Saklama benden artık parlak yıldızlarımı,
Esir aldığın yetti bırak dostlarımı....
Kayıt Tarihi : 26.11.2017 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdurrahman Yaşar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/26/kara-kis-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!