Kara Kış Şiiri - Hüdaverdi Er

Rüzgâr eser, deler açık sinemi
Fakire mi gücün yeter kara kış…
Kastın bana mıdır, ele güne mi?
Biraz insaf edip ver bi ara kış…

Fukara bulamaz odun, kömürü,
Bu yolda eritir, fani ömür’ü
Yok ki üstte, başta kürkü, samuru
Koyma bu milleti artık zora kış…

Kapıyı kapatsam, bacadan girer
Bir yorgan misali üstümü sarar
Önüne çıkandan fakiri sorar
Kimdedir bu akşam söyle sıra kış

Çocuklar üşüşür yatar köşede
Isıtmaz kanımı akça meşe de
Uğramaz hekimler gece düşe de
Dilerim düşersin sende nara kış

Gezinir durursun devri âlemi
Başımda dolaşan gün mü, hale mi?
Bitti Hüdai’nin yazmaz kalemi
Kaldı mı varmadık bir tek yöre kış