Dişi kedim getirdi evin içerisine,
Ev kedilere açık girerler her yerine…
Evi bulan şanslıdır mamamız hiç eksilmez,
Suları da tertemiz rahatsız da edilmez…
Bizde aralarında yere uzanmışızdır,
Onlar bizlerden rahat, bir yaşamları vardır…
Plazma televizyonum bilgisayarlarım var,
Bol kahvaltı yaparım, mutluyuz bir o kadar…
Sığıntı’m dişi kedi kara yavru getirdi,
Yatağıma bıraktı çıktı ve de gelmedi…
Mutlaka öldürüldü ya da araç kazası,
Daha yavrular vardı yok artık bir manası…
Aradan bir yıl geçti kara kedim büyüdü,
Kocaman dişi kedi çok çabucak büyüdü…
Beslemişiz yavruyu karşı sokağa varır,
Döner ve tekrar gelir yine yatağımdadır…
Çok çok sevimli bir şey yalamayı hiç bilmez,
Sadece ısırmakta, başka da öğrenemez…
Tırmalama huyu yok, bu da hoşuma gider,
Hiçbiri tırmalamaz, şahsımızı severler…
(2015)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 10.5.2015 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/05/10/kara-kedinin-de-lezzetine-doyulmuyormus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!