Kara kedi nefreti Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Hep bir ağızdan koro halinde
şarkı söylediler gecenin sesizliğine.
daha uzaklardan gelen, köpek sesleriydiler
orman yakın değildi düşümde idi belki
bir gölge peşimde idi varlık üstü
bütün hayallerim şiirlerime yüklendiler

gece ağırlığını her üstüme serişinde
bir yerden hep cılız bir ışık delerdi kaanlığı
hep hazan hep hüzün hep umutsuzluk yüzlüydüler

nefretten hiç bahsetmediler
nefret miydi uğursuzluk mu
zaman kavramında yoluma çıkan
bazan ak bazan kara kediler

bırakıp herşeyi bir yana bir bardak suda da olsa
yüzdüreceğim gemilerimi

bozmayacağım yeminlerimi
sevmeye çalışıp yalnızlığı kara kedileri
ve belki ihanetini affedip seni
yanımda soluyan yokluğun varlığına son vereceğim

2-Ocak-2009-Ankara