Kaçmadan kovmaya vakit yok dedi,
Devamlı peşimde, bir kara kedi...
Yetmezmiş gibi şimdi de,
Ocağıma Baykuş tünedi...
İnsan odur ki insanın zehrini alır,
Gün gelir en neşeli insan da bir gün bunalır,
Derler ki, kol kırılır; yen içinde kalır.
Başımda bir bela var, nefes aldırmaz,
Felek le aht etmişler biri güldürmez,
Bu kadar ağır yükü, Nimet kaldırmaz,
Şimdi de ocağıma Baykuş tünedi...
26/Eylül/2009/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 26.9.2009 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu da tarihsiz eski bir şiir, fatura ararken çöplüğümden çıkan...Ağustos böceği gibi bütün yaz saz çalıp şiir yazmanın faturası...Merak etmeyin iyiyim sizlere de sağlık ve huzur diliyorum... Bizde maalesef arşivcilik yeteneği yok, kendi adıma böyle şeylerden çok sıkılan bir insanım...Ne varki başımız ağrımasın istiyorsak, vatandaşlık numaramızdan tutun bütün resmi dökümanları çok iyi arşivleyip muhafaza etmek gerekiyor...Yalnız kim uyar duysa da kim önem verir? Reşit sen söyle sen işit, önce bu söz tabii ki kendime...Şiir sayfasında bunlar da ne demeyin...Keşke hayat hep şiir gibi akıp geçse...
TÜM YORUMLAR (1)