Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Gözümün önüne getirdim.Daracık bir sokak arası.Balkondan balkona konuşan iki komşu.Bir hikaye gibi sıcak,samimi .İnanıyorum ki bir gözlem sonucu çıkmış dizeler ortaya. Sevimli bir çalışma olmuş .Her konuda güzel yazıyorsunuz Sn.KARSAVRAN.
Kutlarım içten paaylaşımınızı.+10 canı gönülden
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta