yoktur ismin yazık adın
cehalet bir bir artıyor
bu toplumu bazı kadın
kara kara karartıyor
aydın edip yaz kışını
hep çevrene sal ışını
hem içini hem dışını
kara kara karartıyor
alma resmi belgesini
kim görüyor gölgesini
bütün etraf bölgesini
kara kara karartıyor
versen gelin şeyh emire
az katkı sağlar ömüre
benzer zift katran kömüre
kara kara karartıyor
gaflete düştün bir anlık
var zorbalık var tiranlık
yok ışık etraf karanlık
kara kara karartıyor
varmaz Türk çoğal Türk üre
ne Mars Venüs ne Merkür'e
zindan olup bu yer küre
kara kara karartıyor
böler balta nacağıdır
bir cehennem sıcağıdır
sanki hamamböceğidir
kara kara karartıyor
geri gitsek der de kükrer
ilkellikte etmiş ikrar
ışıtılsa bile tekrar
kara kara karartıyor
yok bir mal eşyadan farkı
söylemezde türkü şarkı
cadde sokak evi barkı
kara kara karartıyor
atmadın çırpıp silkeyi
çiğner inkilap ilkeyi
memleketi tüm ülkeyi
kara kara karartıyor
yok fikir tohum ekeri
dönmez ülkenin tekeri
ko şekere o şekeri
kara kara karartıyor
Ağrıdan Kars Van Mersin'e
muzdarip yanar her sine
ağartmıyor tam tersine
kara kara karartıyor
tek almayıp bu karıyı
çek üstüne çok arıyı
aşağıyı yukarıyı
kara kara karartıyor
hep düşmanı olup kaşık
kim kararttı ise aşık
vermeyip çevresi ışık
kara kara karartıyor
bulup koca bizde töre
bu tür avrat çorap öre
varlığı sayesi yöre
kara kara karartıyor
sokulsun çevre civarı
fert olur koyun davarı
kağıt gibi ak duvarı
kara kara karartıyor..
Kayıt Tarihi : 4.2.2021 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!