seni sevmiyorum
en uzun
ve
en yılgın günlerimin
kara kaplısı
sert duruşlar
ve erkek haykırışlar
ardına giz(em) lenen
bir sönüklük tınısı artık
varlığın
kırgınım çünkü
sarıldığım her sabah aydınlığına
efkarsız günlerin özlemiyle
yanıyor
yakılıyorum
sen
en uzun
ve
en düşsüz günlerimin resmi
sana nasıl baktığımı
bilmelisin
hayırsız yorgunluklarımı
hayra yormaya yeltenişimi
anlamalısın
işte budur
nefesimden uçup
ciğerime dolan ecza
ki
seni yırtarcasına
karalıyorum
19 Aralık 2008
Şükrü ÖzmenKayıt Tarihi : 5.4.2009 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
müzeyyen başkır
Yüreğiniz şen, kaleminiz daim olsun.
TÜM YORUMLAR (32)