Kara Kaplı Defter Şiiri - Muhterem Aslan

Kara kaplı bir defterim vardı
Yaprakları çok çabuk dolardı
Öfkemi sindirmeye yarardı
Elim yazacak isim arardı

Sanırdım ki rahatlatır beni
Biriktikçe zorladı bedeni
Bulamaz oldum selam vereni
Sevemeden kaybettim seveni

Ve bir kış gecesi birden bire
İbretle baktım kara deftere
Küfredip günaha gire gire
Attım bir hışımla ateşlere

Hayatım değişti güzelleşti
Mutluluk yüreğime yerleşti
Arkadaşlık ağacım gürleşti
Yaprakları ahenkle titreşti

Artık beyaz bir defterim oldu
Hem de elimde taşımam onu
Bu kalp durmadıkça gelmez sonu
Bembeyaz, asla değişmez tonu