Unutulmaya yüz tutmuş tozlu raftaki
Kara kaplı defterin arasında kaldı yüzün.
Görmek için bir kez daha deniz gözlerini,
Ruhumu vermeye can atardım.
Kalbim karardı,
Işığımı kaybettim.
Bir kandil yaksan kalbime
Aydınlatsan yine;
Uçsuz denizde kalan gemi misali ruhumu…
Işıl ışıl içime akan gözlerinle.
Bir gelsen, hiç gitmemecesine
Hayata döndürsen, sensiz kalbi duran bu adamı…
Sen gideli ölüm uykusuna dalmış,
Hayatı yarıda bırakmış bu can;
Senle can bulmak için pazarlık yaptı Azrail ile…
Kayıt Tarihi : 14.1.2019 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!