Konusu ayrılık olan, serbest bir dilde yazılmış, hüzünlü bir aşk hikâyesiydi benim kisi.
Kimsenin okumadığı, okumaya cesaret edemediği, siyah kapçıklı kalın bir kitaptı.
Hüznün resmi çiziliydi baş sayfasında ve kan kırmızı gözyaşları...
Gözyaşları kırmızı olur mu demeyin,
Gözden ırak olunca, gönülden akan yaşlar kırmızı olur.
Ve sözle tarifini bulamadığın duygular,
Bu kitabın mısralarında yer bulur.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta