Kara Hazan Şiiri - Gülşen Destanoğlu

Umutlar tükenir
Eylül olur
Güneş boğulur
gece olur
Ay bile korkar / saklanır...

Birşeyler oluyordur

Zifiri karanlık bölünür bir sesle
''Sağ/ım sol/um sobeee! ''
Sam amca ötelerde
göbeğini kaşır gerine gerine
''Saklanmayan ebeee! ''
der ve gülümser keyifle...

Çok şeyler olur

Ağaçlarda yaprak yerine fidanlar sallanır
Dallar utancından boyun büküp kararır
O hazanın rengi
artık sarı değildir...

.../...

Hükmü verilmiş kelimeler
asılır tarihe / utanç içinde...
Şair susar / ağlar
Şiirden
kan
damlar