Kara haber Şiiri - Mustafa Duyar

Tanınan insandın sâde halinle,
Hayrını yapandın kendi elinle,
Sevaplar kazanırdın âmelinle,
Ölüm haberini duymaz olaydım.

Seçilmiştin insanlar arasından,
Sevği verendin gönül sevdasından,
İbret alınırdı, senin şanından,
Ölüm haberini duymaz olaydım.

Rızkını almaya harçardın beden,
Sabah işe gitmeye çıktın evden,
Haberin yoktu o ecel gününden,
Ölüm haberini duymaz olaydım.

Evde yalnız kendim bulunuyordum,
Yollarını gözleyip duruyordum,
Acı haberle beynimden vuruldum,
Ölüm haberini duymaz olaydım.

Gönlüm hüzünlendi,gözüm ağladı,
Kara haberin gönlümü dağladı,
Simsiyah saçım beyazı sağladı,
Ölüm haberiniş duymaz olaydım.

Ecelin geldi,sebepler verildi,
Kurşun senin vucuduna dizildi,
Düştüğün yerin planı çizildi,
Ölüm haberini duymaz olaydım.

Sebepsiz yere senide vurdular,
Bedeninini al kana koydular,
Acı olayını hemen duydular,
Ölüm haberini duymaz olaydım.

Selâ okundu,cıhana duyuldu
Duyanların gönlü yasa boğuldu,
Duâlarla naaşınsa yunuldu,
Ölüm haberini duymaz olaydım.