Kara Gurbet Şiiri - Şenol Şener

Gurbet ellerde hastalanıp düştüm yatağa
Tabipler, sıla hasretiyle bitmiş dediler
Zorladım vücudumu, kalkamadım ayağa
Yüreği duman alıp, çoktan tütmüş dediler

Doktorlar reçeteme, çare vatan dediler
Uçak biletimi de kesip bana verdiler
Hiç vakit kaybetmeden sıla'ya gönderdiler
Bu hastanın süresi, burda yetmiş dediler

Okudum raporumu verdikleri yazıyla
İflah olmaz diyorlar içindeki sızıyla
Gitsin de rahat etsin ana, oğul, kızıyla
Dertlerinin üstüne, çok dert katmış dediler

Afalladım bir anda okuyunca raporu
Vatana gider iken yitirdim ben huzuru
İçine de koymuşlar küçük bir de duyuru
Sıla acısı yüreğine batmış dediler

Komşulara kavuştum ağladılar halime
Konuşamadım sanki kilit vurdum dilime
Hepsi birden gelip de sarıldılar elime
Kalbi hep vatan için böyle atmış dediler

Yakındılar hep birden bu avrupa neylemiş
Verdiğimiz adamı garip bir kul eylemiş
Çektiği acıları o yüzünden belliymiş
Bu gurbet ŞENER'i de hasta etmiş dediler