Yirmi Yedi Mayıs Şiiri - Maruf Özülkü

Takvimlerden o günü yırtasım var
Hem kızarım hem de büyük yasım var
O adaya gidip konuşasım var

Taş yerinde durdu zalim kudurdu
O gün deniz nasıl sessizce durdu

Seni her yıl boynu bükük anarım
O masum yüzüne bakıp yanarım
Nasıl akşam oldu günü kınarım

Hissiz vicdanlara bir avazım var
Görmeyen gözlere tam ibrazım var

Kahraman yüreğin millete bayrak
Elinle şenlendi her karış toprak
Her yan yeşillendi dal yaprak yaprak

Şu hain yangınlar içimi yakar
Umarsız sıçratmaz su gibi akar

Seni hâlâ millet ne çok seviyor
Kahraman Başbakan diye övüyor
Yirmi Yedi Mayıslara sövüyor

Her vicdanın adalet vurgunu var
Kalleşlere ağır hesap günü var

Yassıada hatıranı yokluyor
Yâdını gül gibi alıp kokluyor
Minnetle anıyor her an aklıyor

Dağlara taşlara bağırasım var
Sağır kulakları çağırasım var

Ey aziz Menderes hayır yadın var
Her milli hamleye irtibatın var
Ardından duacı Anadolu'n var

Rahmet için dua eden sözüm var
Her gün beş vakt rahmetle niyâzım var