Kara Gün
Kara günden, bizi kurtaran sensin.
Son nefesimizde, yetişen sensin.
Kurtuluş haberini, veren sensin.
Bize ümit veren, sen oldun ATAM.
Asker kalmıştı, yedi cephede aç.
Elbette hainlerdeydi, bütün suç.
Başlamıştı, sarp dağlara doğru göç.
Yurda; güneş gibi, doğdun sen ATAM.
Bitecek o kara günler, sayılı orda.
Yavrular kalmıştı, hep kızgın korda.
Kıyamette kopmuştu, artık burada.
Cenneti; sen getirdin, bize ATAM.
Paksoy’umda, Türk Milletinden biri.
Biz; sayende ölmedik, kaldık diri.
Temizledin yurttaki, bütün kiri.
Biz şimdi; sana, kul köleyiz ATAM.
Kayıt Tarihi : 29.11.2011 09:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!