Soğuk, kapkaranlık kış gecelerinde, sokak lambası hüzünlüdür içi titrer
Zavallı yapraksız ağaçlar yorgun ve kırılgandır, her an seni korkuya iter
Düşen kar taneleri onurludur, incitmez üzerine konduğunu yokluğu tercih eder
Esintiler düşleri yerle bir edip ezer geçer, ölümü özletir her sefer
Perdeler kapalı, ışıklar sönük, yaşam çaresizdir, gölgeler sahibine düşman
Hanlar yolcuya kucak açar, toprak tetikte varlığı ölüye armağan
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta