Kara Gül Şiiri - Baki Ortak

Geceler titrerken siyah kara gül
Sessiz bir yakarışla öter bülbül
Köklere işlenmiş hüzünle bürkül
Gözyaşları döker solgun kara gül

Her yaprağın rengi derin bir acı
Bir aşkın izidir gizlenmiş ucu
Yüreğinde derin amansız sancı
Usulca hüzünlü ağlar kara gül

Gönülde bıraktın yitik bir yara
Rüzgarla savrulur düşlerim kara
Kök salmış kalbime her bahar ara
Karanlık bahçemde açar kara gül

Bir hazan mevsimi sararken gece
Dökülen yaprağın düşerken ince
Hüzünle açarsın yine sessizce
Aşka kanat çırpar solgun kara gül

Özlemin yürekte yanar hiç sönmez
Mis kokun yayılır inan ki enfes
Bir efsun dolanır her tende nefes
Sonsuz bir sevdayla yaşar kara gül

Kara gül açarken hüzünle derin
Bir ateş düşerken yürekte serin
Özeldir her zaman kalbimde yerin
Solmuş yapraklarda aşkım kara gül

Halfeti köyünde solgun bir iz var
Suların altında gizlenmiş bahar
Kul Ortak der aşkın en kara diyar
Kök salmış içimde siyah kara gül

KUL ORTAK