Kara Gül Şiiri - Hasan Türkyılmaz

Gidiyorsun ve git! Kal demem sana
Yolun açık olsun hey Kara Gül’üm!
Aydınlansın artık kararmış günüm.
Sen ki benim her gün kanayan yanım;
Kanımdan karasın, al demem sana!

Sessizce dursan da, lal demem sana!
Arının zehirli iğnesi dilin;
Tatlı değil sözün, kem böyle bilin.
Gözümden, gönlümden, ruhumdan silin.
Petekte olsan da bal demem sana!

Beni hayallere sal demem sana!
“Üzülme ey berduş, muradın yakın
Üç beş vakte kadar çalınır kapın.”
Hiç yalan söyleme çingene kadın;
Kahvenin telvesi, fal demem sana!

Yanmadın aşkımla, kül demem sana!
Zevkini ben tattım kor ateşlerin,
Ben gördüm isini mavi düşlerin.
Kalbimi kemiren azgın dişlerin
Kararmasa Kara Gül demem sana!