Kara Gözlüm Şiiri - Sabiha Serin

KARA GÖZLÜM

Kara gözlüm, sensiz günüm hüzünle doluyor,
Özlemin bitirdi beni, gül benzim soluyor,
Ahu bakışlım, ey yar! bu ömrümüz doluyor,
Saksımdaki gül, çiçek, sensizlikten soluyor.

Ağlaşır, şu dağlar, taşlar, aşkımızı bilir,
Acır, koklaşan kumrular, pencereme gelir,
Bu sevdayı bir Allah, bir ben, birde sen bilir,
Dilerim bu ecel, senden önce bana gelir

Zaten geçti bu ömrüm, birde seni özlerim,
Unutamam hatıraları, söndü gözlerim,
Dertlerle ben yoğruldum, hep sevgini özlerim,
Doyamadım ben sana, sende kaldı gözlerim.

Derdin ya; hani, ikimiz iki beden tek yürek,
Bu sevgiyi anlatmaya, cümleye ne gerek,
Kara gözlüm, bu sevdaya dayanır mı yürek,
Biliyoruz; kavuşmak yok, figana ne gerek.

Sabiha Serin