Kara Gözlüm 2 Şiiri - Salim Erben

Bu acıya nereden düştük
Kıyısı uçurum ve taşlı
Nasılda acıyor bilsen can
Hüzün yüklü bakışlarımız
Sen dersin siyah saçım
Ben derim kır başım
Kimse bilmez biz kimiz
Adımız ne nasıl neredeyiz
Kalmadı anlamı
Aşkın ayrılığın yaşamın
Daha dalında yeşermeden
Düşen savrulan yaprağın
Şimdi damarda kan gibi
Dolaşan ihanetin acısı
Zaman mı değişti biz mi
Hangi ağzı öpsek kokar
Hangi gönüle yaslansak
Geç saatte çıkar kukusu
Yanıyor ciğerlerin ucu
Kimse bilmez bizi
Hangi dağa sığınsak
Hangi vadide yürüsek
Bir şeyler kopar ömürden
Hiç bir orman saklamaz bizi
Hep tasa kaygı hayatımız
Nereye baksak uçurum
Zehirli sarmaşık tutunmuş
Ne yana dönsek kime baksak
Gözleri sözlerini tutmaz
Al götür diyorsun
Umutların beyazlığını
Kararıp kalmasın düşlerimiz
Hançerleyip gönlümüzü
Temiz kalmak isterken kirlendik
Vurulduk yorulduk yoğrulduk
Kanayan yarayı yel ile sardık
Baktı tarttık olmadı
Dün öğle vaktinde ayrıldık