gidiyorum işte bugun karagözlüm
sevdayı sana bırakıp ayrılıkları alıp gidiyorum
gecenin siyahını alıp gündüzün beyazını sana bırakıp gidiyorum
titreyen ellerimle sana bir mektup yazıyorum
uyandığında olmayacam yanında
kahvatılarını yalnız yapacaksın
sen sert rüzgarı ben siz hissedeceksin
yıldızlara bakarken beni göreceksin
ağlayacaksın bağiracaksın dünyaya
gece yalnız gezdireceksin köpeğimizi
akşam yalnız izleceksin aşk filimlerini
yollara küseceksin bensizken
gece yalnız yatacaksın yatağında
korkacaksın yine ağlayacaksın
ama ben olmayacam yine yanında
uyuyacaksın pamuk prenses gibi
gelip öpmemi bekleceksin
ama ben beyaz atlı pres olmayacam
işte sana son sözüm
Hoşçakal benim bir tanem
işte gidiyorum ben
karagözlüm...
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özdemir 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/04/kara-gozlum-187.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!